Zeepaard

Er is veel literatuur over de installatie van een zeeaquarium en in principe is hetzelfde van toepassing voor het houden van een aquarium voor zeepaardjes. Het is dus niet nodig hier uitvoerig op in te gaan.

Het is echter belangrijk om te weten dat voor het houden van 2 tot 4 zeepaardjes, minimaal een bak met een inhoud van 100 liter vereist is, die zeer zorgvuldig dient te worden onderhouden. De zeepaardjes die 20 cm of meer meten, vereisen een aquarium van 200 liter minimaal. Een bak van 300 liter zou ideaal zijn voor een vijftiental zeepaardjes. Vermijd bakken met een grotere capaciteit. Een intieme leefruimte is belangrijk voor de zeepaardjes, die in gevangenschap niet erg veel ruimte nodig hebben, terwijl ook het zoeken naar voedsel makkelijker wordt gemaakt. Hoe groter het volume, hoe makkelijker het onderhoud. Het aquarium zal hoog zijn en lang (de breedte maakt niet uit). Het is trouwens noodzakelijk dat de zeepaardjes, die tot de meest kwetsbare zeedieren behoren, zich helemaal op hun gemak voelen. Een adequate inrichting van de leefruimte is dus van groot belang. Hiervoor worden grote bosjes caulerpa en andere planten aanbevolen. De diertjes vinden het heerlijk om zich aan deze algen vast te hechten en ze vormen een ideale plaats om beschutting te zoeken. De in de algen voorkomende kleine organismen zijn tevens van groot belang als levend voedsel. Men moet vooral elke irriterende plant vermijden of die de zeepaardjes kan gevangennemen en verwonden. De dag de planten produceren zuurstof (O2) en absorberen het koolzuur gas (CO2), maar de nacht absorberen zij zuurstof zoals de dieren PH daalt. Het decor dient ook te bestaan uit andere kleine elementen waaraan ze zich met de staart kunnen vasthechten, zoals bijvoorbeeld: dode koraal, gorgonian, stenen met smalle doorgangsopeningen, "Aquaroche" (kunstmatig vervaardigde steen), en zelfs plastic planten met kleine takken worden gewaardeerd (vooral door de jonge dieren). Vermijd scherpe voorwerpen of ieder ander voorwerp waaraan de dieren zich kunnen snijden. Het zeepaardje brengt een deel van zijn leven hangend of vastgehecht door aan wat hij op zijn weg tegenkomt! Er kunnen eventueel kleine schuilplaatsen worden ingericht. Levende stenen kunnen ook welkom zijn, maar zijn niet meteen noodzakelijk en vaak zelfs gevaarlijk. Een periode van quarantaine wordt aanbevolen. Zeepaardjes vinden het heerlijk om naar voedsel te snuffelen, want hun eetlust is onverzadigbaar. En levende stenen wekken ook hun nieuwsgierigheid. We weten echter nooit welke organismen in deze stenen wonen. Sommigen kunnen zeer storend of zelfs dodelijk zijn (krabben, bloedzuigers, vorm van vuur, hydroids, aiptaisias enz.... De aandacht, de krab en andere schaaldieren zijn de grootste vijand van de zeepaardjes. In zee zijn eveneens de pinguin : l'Eudyptula minor en de vis: Antennarius striatus bijvoorbeeld. In zo'n geval is permanente bewaking van het leefgebied van de zeepaardjes noodzakelijk, zowel overdag als 's nachts. Gebruik geen metalen elementen, maar wel plastic of uit de zee afkomstige natuurlijke voorwerpen. Uw fantasie doet de rest. Koppel nooit gemakshalve een aquarium met zeepaardjes aan een rifaquarium. Een aquarium voor zeepaardjes moet altijd een afgesloten ruimte zijn.

Voor de filtrering van het water mag u rustig de beste filterinstallatie gebruiken om te zorgen voor water van uitermate goede kwaliteit voor de zeepaardjes, die erg gevoelig zijn voor elke verandering in hun omgeving. Te sterke stroming in het water door pompen met een te groot vermogen wordt meestal niet op prijs gesteld. Een debiet van 600 tot 800 liter per uur voor een volume van 100 liter (d.w.z. een circulatie van ongeveer 6 tot 8 keer de waterinhoud voor alle geïnstalleerde pompen) moet in principe voldoende zijn. Een pomp die extra kracht moet leveren (omdat hij bijvoorbeeld aan lange slangen is verbonden), bereikt niet meer de door de fabrikant opgegeven capaciteit. Richt u de door de pompen veroorzaakte stroming zodanig dat het aquariumwater zo kalm mogelijk blijft. Als het zeepaardje stroming wilt, dan zal hij die zelf wel opzoeken. Zorg echter voor voldoende filterelementen van goede kwaliteit, zoals bijvoorbeeld voorfilters, kolen (vaak wisselen, 1 keer per week), een of meerdere biologische filters (afhankelijk van de hoeveelheid van hun dikte en grootte). Een grote filtercapaciteit is nooit schadelijk, integendeel. Er bestaat verschillende systemen van filtreren (bijvoorbeeld interne of externe decantering filter, interne filter onder zand, externe filter aan zand, droge/vochtige externe filter...). DSB (Deep Sand Bed=levende Sand) verenigd met levende stenen lijkt tegenwoordig een populaire filtertechniek te zijn. Zoals levende stenen weet men niet welke organismen in het sand zullen worden gebracht. Ik adviseer het niet ! De methode Jaubert is eveneens uit te sluiten.

Een afschuimer kan nuttig zijn, maar is eigenlijk niet nodig bij regelmatige en frequente verschoning van het aquarium. Na medicamenteuze behandelingen kan een afschuimer echter wel heel handig zijn. Deze mag in ieder geval slechts zeer doelgericht en niet permanent worden gebruikt, omdat anders een voedingsbodem voor bacteriën wordt gekweekt in geval van verklaarde ziekte. Een UV-sterilisator wordt sterk aangeraden ter preventie van ziekten in alle zeeaquaria. Voor een aquarium van 100 liter is een minimum verlichting van 36 Watt nodig, namelijk twee TL-buizen van 18 Watt en een verwarming van 100 Watt. Verlichting 8 uur om 10 uur gedurende de dag, men moet de cyclus van de zon eerbiedigen want bepaalde rituelen zoals de geboorte gebeuren's morgens vroeg.

Wacht 2 tot 3 maanden, zodat het aquarium goed wordt voorbereid en dat de bacteriële flora heeft gestabiliseerd.

Luchtverversing

De meningen over het gebruik van luchtverdelers lopen uiteen. Ze zijn echter absoluut noodzakelijk, omdat de in een zeeaquarium aanwezige zuurstof onvoldoende is (zonder overlevingskans), met name bij stijging van de temperatuur (bijvoorbeeld in de zomer). Soms zijn ze schadelijk, omdat de zeepaardjes de lucht kunnen inslikken, zomaar voor de lol of door zich onder de luchtbelletjes te houden om zich van parasieten te ontdoen (bij zieke dieren). Een te grote opname van lucht kan de dood tot gevolg hebben. Ik heb echter maar zeer zelden zeepaardjes gehad die op het verkeerde idee kwamen om een te grote hoeveelheid op te nemen om zich van parasieten te ontdoen, waardoor zich luchtbelletjes op de staart vormden (of zelfs een dodelijke embolie in een zeer ver gevorderd stadium). In principe komt dit alleen voor als er al iets niet klopt. Het is dus belangrijk om de hoofdoorzaak op te sporen. Zowel de volwassen als de jonge zeepaardjes zijn van nature intelligent en hebben in principe de reflex om hun hoofd van de luchtstraal, waar ze graag "tegen aan hangen", af te houden. De luchtverdelers vormen bovendien een uitstekend middel om eventueel in het aquarium aanwezige ziektes te ontdekken. Ze dienen echter nooit onder het kiezelzand te worden geplaatst, omdat sommige zeepaardjes de grote luchtbellen dan met voedsel zouden kunnen verwarren.

Men dient er ook voor te zorgen dat de kleine belletjes in een rechte lijn naar de oppervlakte omhoog komen en niet in het aquarium worden verspreid (waardoor een soort "wolkeffect" in het water ontstaat). De beste oplossing is ze verticaal boven de grond te plaatsen, zodat alleen hele fijne belletjes kunnen ontsnappen, en zo ver mogelijk verwijderd van de stroming die door de filters en pompen wordt veroorzaakt. Er dient echter wel te worden opgemerkt dat dit systeem van zuurstofvoorziening niet het beste is, want er wordt omgevingslucht mee het aquarium ingeblazen, d.w.z. slechts 21% zuurstof (O2) en 79% stikstof (NH2). Er dienen dus pompen met een grote capaciteit te worden gebruikt.

Er bestaan ook andere middelen voor de zuurstofvoorziening met een groter vermogen, maar persoonlijk heb ik geen enkel probleem met de eenvoudige systemen. Een goede verluchting bevordert de omzetting van de giftige elementen (NH3-->NH4-->NO2-->NO3). De anderen parameters van het water zullen ondersteund worden hardheid, PH, enz.

Bepaalde soorten filters, droog/vochtig of semi-vochtige systemen, dragen tot de zuurstofvoorziening van aquarium bij. De planten bevorderen eveneens de zuurstofvoorziening gedurende de dag.

Parameters van het water, Onderhoud

Voor de in tropische wateren levende diersoorten, is een zoutgehalte van 1021 ideaal (30-33 g/l). Een marge van 1023 naar boven en 1020 naar beneden (in geval van ziekte) wordt getolereerd. De concentratie dient van tijd tot tijd te worden gecontroleerd. Net als bij de overige parameters, mogen zich ook in dit geval geen plotselinge veranderingen voordoen, want daardoor kan het immuunsysteem van de zeepaardjes worden verstoord en zouden ze ziek kunnen worden. Voeg heel geleidelijk zoet water (van dezelfde temperatuur) bij het zoute water in geval van een te hoog zoutgehalte en voeg zeezout toe indien het zoutgehalte juist te laag is.De temperatuur waarbij de zeepaardjes zich het meest op hun gemak voelen, ligt rond de 26 graden. De aanbevolen minimum temperatuur bedraagt 24 graden, terwijl de zeepaardjes een maximum van 30 graden kunnen verdragen (dit is vaak het geval in de zomer). Plotselinge veranderingen dienen ook hier te worden vermeden.

Voor de in subtropische wateren levende diersoorten, dient men in principe een zoutgehalte van 1021-1025 en een temperatuur van 22 graden aan te houden, maximum betraagt 25 graden.

Voor de in gematigde wateren levende diersoorten dient men in principe een zoutgehalte van 1027 en een temperatuur van 19 graden aan te houden, maximum betraagt 22 graden.

Iedere vervuiling van het aquarium of wijziging van de parameters (PH, alkaligehalte (8,2-8,4) - THCA of KH (8,0) - enz. dient te worden voorkómen of, in het voorkomende geval, te worden opgeheven. Het maximum ammoniak- (NH3), ammonium- (NH4), nitriet- (NO2) nitraat- (NO3) en fosfaten- (PO4) gehalte dat normaal gesproken door vissen wordt verdragen, hoeft niet per se voor zeepaardjes van toepassing te zijn. Het beste is om de kwaliteit van het water constant te houden (0 mg/liter - ammoniak (NH3), ammonium (NH4), nitriet (NO2), fosfaten (PO4) < à 0,5 mg/liter), door het frequent en regelmatig te verversen. (U mag een zeer lage waarde nitraten (NO3) behouden. Dat is de minst gevaarlijke stof waarmee bepaalde planten zich voeden, zonder deze stof kwijnen ze weg).

Voor een normaal bevolkt aquarium is een dagelijkse waterverversing van 10% redelijk (behalve bij goede zelfregulerende grote aquaria, waarvoor een waterverversing om de 2 weken of zelfs om de maand meer dan voldoende is).

Indien nodig mag u gerust vaak water verversen, minimaal om de 2 tot 4 dagen. De zeepaardjes kunnen het erg goed verdragen, als men maar uiterst nauwkeurig te werk gaat. In geval van dringende noodzaak dient u te voorkómen dat meer dan 50% van het water in één keer wordt vernieuwd. En toch wordt zelfs een vernieuwing van 100% beter verdragen dan andere factoren die het evenwicht verstoren. Let er echter wel op dat de nitraatvorming niet wordt verstoord. Dit kan worden voorkómen door een proportionele toevoeging van zuiverende bacteriën.

Ongeacht het te verversen volume dient men het zeewater altijd 24 uur van te voren klaar te maken in een neutrale plastic bak, die uitsluitend hiervoor wordt gebruikt (bijvoorbeeld een emmer, kan, jerrycan, enz.) of een glazen bak. Warm of lauw kraanwater is niet geschikt. Gebruik uitsluitend koud water. Gebruik zeezout van de allerbeste kwaliteit, alleen verkrijgbaar in de speciaalzaken.

Om er zeker van te zijn dat men over voor zeepaardjes geschikt water beschikt, dus zonder chloor, lood en overige schadelijke substanties die in ons kraanwater kunnen vóórkomen, kan men een in de handel verkrijgbare waterconditioner toevoegen of geosmoseerd water, omdat ons kraanwater niet altijd voldoet aan de voor de aquariumhouder vereiste criteria (hardheid, PH 8,2-8,4, magnesium, calcium enz.). Zorg er altijd voor dat het vooraf klaar gemaakte water dezelfde temperatuur en concentratie heeft als het water in het aquarium. Voor de frequentie en de regels met betrekking tot het onderhoud geldt hetzelfde als voor de overige koraalaquaria (voorfilters 1 keer per week, filters 1/3 van de filtrerende massa 1 keer per maand, kolen vernieuwing 1 keer per week; weet dat een verzadigde kolen plotseling de giftige stoffen in het aquarium afstoot. Men moet eveneens overwegen om 1/4 van het zand 1 keer per maand schoon te maken of proberen slakken zoals strombus invoeren die de afzettingen eten.

Indien ongewenste algen verschijnen of in aantal toenemen (groene algen zijn niet gevaarlijk maar hinderlijke en weinig esthetisch; rode, bruine en blauwe algen zijn gevaarlijk), betekent dit dat het evenwicht in uw aquarium verstoord is. U moet deze algen snel verwijderen want als ze te snel groeien, geven ze stoffen vrij in het water en tasten ze de gezondheid van uw aquarium aan. Voorzichtigheid is ook geboden voor planten en hogere algen; ook die mogen uw aquarium niet koloniseren.

Hiervoor zijn verschillende factoren verantwoordelijk; de voornaamste vindt u hieronder :

Acclimatisatie

Een goede acclimatisatie verloopt in verschillende fasen.

Indien mogelijk stelt u de aquariumpopulatie in één keer samen. Want de komst van nieuwe aquariumbewoners kan telkens weer stress creëren; voor de oudste bewoners kan het zelfs nog ergere gevolgen hebben.

Reserveer een aquarium uitsluitend voor zeepaardjes en zorg voor een aangepaste inrichting van het aquarium. De rifbak en de bak voor zeepaardjes niet mengen. De opzichtigheid van een rifbak beantwoordt vaak niet aan de behoeften van de zeepaardjes.

Indien er levend steen aanwezig is, leg ze dan eerst in quarantaine in een ander aquarium om ongenode gasten op te sporen en ze te uit te schakelen. De aanwezigheid van vijanden van de zeepaardjes betekent stress, met het risico op een snelle dood in geval van agressie.